BLOG: Een woord dat je raakt

In deze turbulente tijd schrijven de predikanten van de Adventskerk en Oosterkerk wekelijks om beurten een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. Ds. Hans Tissink schrijft deze week over (tegeltjes)wijsheden. En hoe die soms je hart diep kunnen raken. 

Je ziet ze soms hangen in huiskamers of zaaltjes. Pakkende zinnen of woorden die een wijze gedachte of levensles bevatten. Op het bureau van mijn vader stond het tegeltje ‘God heeft ons geen makkelijke reis beloofd, maar wel een behouden aankomst’. En in de hal thuis hing ooit een borduurwerk van mijn moeder ‘Waar nood is, is zegen nabij’. Als mijn oog valt op zo’n pakkende wandspreuk bij iemand, dan probeer ik daar altijd wel even met mijn gesprekspartner bij stil te staan. Dat bordje…vertel eens. En wat betekent die spreuk nu voor jou?

Spreuken, spreekwoorden, Bijbelzinnen, ze kunnen je hart soms diep raken. Ze bevatten nogal eens een wijs inzicht en goede levensles. Ik begrijp dan ook heel goed dat de oude monniken graag pakkende teksten uit de Bijbel of van een kerkvader of moeder opschreven in een soort notitieboekje. Met een deftig woord heette dat boekje rapiarium. Later konden zij die pakkende spreuken weer teruglezen en erover mediteren.

Onlangs vroeg ik jongeren om een pakkend lied of gedicht uit te kiezen. Hun bijdragen varieerde van Claudia de Breij (Mag ik dan bij jou) tot Huub Oosterhuis (Om liefde gaan wij dit leven). Onze videobelontmoeting was een wonderlijk mooie bijeenkomst van de 18+kring. Hun pakkende zinnen lieten iets zin van wat hen diep van binnen raakte. De favoriete woorden bleken ook een soort medicijn te bieden in deze coronacrisis.
Godzijdank zijn er nog woorden en beelden die je een beetje moed en troost kunnen geven, ook als het wat minder met je gaat.

Ik wil jou, lezer, uitnodigen om het eens te proberen. Deze veertigdagentijd is een prachtig startmoment. Zoek naar een kort gedicht of tekst die je uit het hart gegrepen is. Schrijf de woorden op in een boekje. Lees en herlees ze af en toe in stilte. En nog een suggestie: Deel je tekst met iemand die je er ook mee kunt bemoedigen. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde, zoals weer een ander spreekwoord luidt.

Laat ik eindigen met oneliner van de dichter Guillaume van de Graft die mij raakt:

Maar de stilte is een tweestemmig lied,
waarin God en de mens elkaar raken.

Benieuwd naar de andere blogs? Lees ze hier.